Byodo-in, Uji

W okresie Heian (794-1185) arystokraci i członkowie rodziny cesarskiej budowali swe letnie rezydencje w dolinie rzeki Uji, na południe od Kioto. Byodo-in był wiejską rezydencją należącą do Fujiwara Michinaga, wpływowego doradcy cesarza. W 1052 roku jego syn Fujiwara Yorimichi przekształcił rezydencję w świątynię buddyjską i nazwał Byodo-in.

Jednym z dominujących wówczas wierzeń była teoria Mappo, czyli Okres Upadku Prawa (mianem prawa określone są tutaj nauki Buddy). Według niej buddyzm dzielił się na 3 okresy o postępującym stopniu upadku: pierwszy – idealny, kiedy podążano za naukami Buddy, drugi – zdegenerowany i trzeci – okres upadku, kiedy zaprzestano praktykowania nauk Buddy. Pod koniec epoki Heian wierzono, ze dwa pierwsze okresy już minęły i ludzkość wkroczyła w okres trzeci, czyli Mappo. Ponieważ osiągnięcie oświecenia było niemożliwe zwracano się o pomoc do Buddy Amidy, który pomaga wszystkim w zbawieniu i przenosi do Zachodniego Raju Buddy Amidy, czyli tak zwanej Czystej Krainy. Aby odrodzić się w Zachodnim Raju wystarczy recytować imię Amidy („namu Amida Butsu”), praktyka znana w Japonii pod nazwą nembutsu. Kult Buddy Amidy zyskał dużą popularność i w 1174 roku mnich Honen założył szkołę Czystej Krainy (szkoła jodo).

Sala Amidy zbudowana została w 1053 roku. Od centralnej części budynku odchodzą dwa skrzydła w kształcie litery L a z tylu dołączony jest korytarz. Całość przypomina mitycznego feniksa z rozpostartymi skrzydłami i ogonem, a ponieważ dach budynku ozdobiony jest dodatkowo parą feniksów sala zaczęła być również nazywana Salą Feniksa. Wewnątrz budynku umieszczona jest, zwrócona na wschód, postać medytującego Buddy Amidy zrobiona z japońskich cyprysów i pokryta zlotem.

Sala Amidy położona jest na sztucznej wyspie zbudowanej na stawie Aji-ike. Przez wiele lat odwiedzający Buddę mogli się tylko pokłonić mu ze wschodniego brzegu stawu – kłaniając się zwracali się naturalnie w kierunku zachodnim, czyli kierunku Zachodniego Raju Buddy Amidy. Jest to przykład typowego Ogrodu Czystej Krainy (stylu jodo), którego elementem była postać Buddy siedzącego i kontemplującego na kwiecie lotosu na wyspie pośrodku stawu.

Cały kompleks świątynny składał się w przeszłości z wielu budynków, które zostały w większości zniszczone w pożarach. Sala Amidy zachowała się w oryginalnym stanie i jest jedną z niewielu drewnianych budowli z okresu Heian (794-1185) zachowanych do dzisiaj w oryginalnym stanie. Byodo-in został w 1994 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jako jeden z „Historycznych Zabytków Dawnego Kioto”. Wizerunek świątyni znajduje się na japońskiej monecie 10-cio jenowej.

Sala Amidy (Sala Feniksa) była poddawana pracom konserwatorskim. Budynek był pokryty tymczasowym dachem i ścianami osłaniającymi oraz zamknięty dla zwiedzających.