Chram Uji-kami, Uji

Chram Uji-kami jest uważany za najstarszy zachowany chram shintoistyczny w Japonii. Znajduje się on na liście światowego dziedzictwa UNESCO, jako jeden z „Historycznych Zabytków Dawnego Kioto”.

Chram jest dedykowany cesarzowi Ojin i jego synom: cesarzowi Nintoku i Uji no Wakiiratsuko. Imię cesarza Ojin pojawia się w najstarszych japońskich kronikach historycznych z VIII wieku - Kojiki i Nihonshoki, gdzie jest wzmiankowany jako 15-ty cesarz, jednak jego postać jest w większości legendarna.

Istnieje legenda mówiąca, ze cesarz Ojin miał dwóch synow: późniejszego cesarza Nintoku oraz jego młodszego brata Uji no Wakiiratsuko, którego ojciec mianował swoim następcą. Po śmierci cesarza Ojin, Uji no Wakiiratsuko odmówił jednak objęcia tronu bowiem uważał, że tron należy się jego starszemu bratu. Ten jednak, nie chcąc się sprzeciwić woli ojca, również odmówił objęcia tronu. Ostatecznie Uji no Wakiiratsuko popełnił samobójstwo a jego starszy brat został cesarzem Nintoku.

Budynki chramu nie były w celu rytualnego oczyszczenia usuwane i odbudowywane regularnie na nowo, jak to miało miejsce w wielu chramach shintoistycznych. Zwyczaj ten był praktykowany do okresu Edo (1603-1868) a w przypadku świątyni Ise jest on kontynuowany do czasów obecnych. W chramie Uji-kami, górny budynek - honden (główne sanktuarium mieszczące symbol czczonego bóstwa) pochodzi z okresu Heian (794-1185) a dolny budynek – haidan (miejsce modlitw dostępne dla wszystkich) z okresu Kamakura (1185-1333).

Honden jest najstarszym przykładem stylu nagare-zukuri w architekturze chramów shintoistycznych, gdzie trzy wewnętrzne świątynie zbudowane są w jednym szeregu i połączone w jedną strukturę.

W religii shinto, święte lub czyste w sensie sakralnym obiekty i miejsca otoczone są sznurem plecionym ze słomy ryżowej, zwanym shimenawa. Sznur taki często widzimy na bramach chramów, świętych drzewach czy głazach. W chramie Uji-kami, przed budynkiem haidan, znajdują się również dwa kopce „czystego”  piasku, używanego do obrzędów religijnych.