Style
w ceramice japońskiej wywodzą się najczęściej od nazwy miejscowości, w której
naczynia są wytwarzane rzadziej od imienia rodziny lub imienia indywidualnego
twórcy. Każdy ze stylów ma swoje cechy charakterystyczne, które zależą między
innymi od właściwości dostępnej w danym regionie gliny (minerały zawarte w
glinie nadają jej różny kolor i strukturę), sposobu wypału, czy glazurowania.
Ciekawostką
jest, że Japończycy przywiązali się do wyrobów kamionkowych, które zawsze
cieszyły się tutaj dużą popularnością nawet po tym jak porcelana stała się
powszechnie dostępna. Ceramika z Tokoname to przykład właśnie wyrobów
kamionkowych.
Tokoname
(常滑),
położone nad zatoką Ise na południe od Nagoi, jest jednym z najstarszych
ośrodków wyrobu ceramiki w Japonii. Jest ono jednym z tak zwanych „sześciu
starych piecow” (rokkouyo 六古窯),
czyli ośrodków ceramicznych w Japonii działających nieprzerwanie od okresu
Kamakura (1185-1333). Tokoname jest spośród nich najlepiej zachowane i ma swoją
niepowtarzalną atmosferę. Przy jego wąskich, krętych uliczkach położone są
warsztaty, gdzie wciąż wyrabia się i sprzedaje miseczki, kubki i imbryki do
herbaty. W miasteczku można zobaczyć tradycyjne piece do wypału ceramiki, a w
niektórych warsztatach, pod okiem nauczyciela, spróbować samemu coś wykonać.
Początki
Tokoname, jako ośrodka ceramiki, sięgają XII wieku i przez kilka stuleci
wytwarzano tutaj między innymi kadzie do przechowywania żywności, wazony, misy,
naczynia do herbaty. Dzięki korzystnemu położeniu nad zatoką Ise, wyroby te
mogły być wysyłane drogą morską do innych regionów Japonii.
Największy
rozwój miasteczka nastąpił pod koniec XIX wieku, kiedy to Japonia przeszła
gwałtowny proces industrializacji. Rozpoczęto tutaj wówczas produkcję
niektórych wyrobów, na przykład rur ceramicznych, na masową skalę. W następnych
latach, do drugiej polowy XX wieku, Tokoname było miasteczkiem o przemysłowym
krajobrazie, z licznymi dymiącymi kominami pieców do wypału.
Obecnie
słynie ono z wyrobu donic do drzewek bonsai, kadzi, mis do ogrodów oraz
czajniczków do herbaty. Produkowana jest tu również ceramika budowlana a z
Tokoname wywodzi się i wciąż ma tu swoją główną siedzibę jedna z największych
firm ceramiki sanitarnej w Japonii INAX.
Najsłynniejszym
produktem z Tokoname jest czerwonobrązowy, nieglazurowany czajniczek do
herbaty. Glina używana do jego wyrobu charakteryzuje się dużą zawartością
żelaza, które nadaje mu jego charakterystyczny kolor. Jest on przykładem stylu tokoname-yaki (常滑焼) w
ceramice japońskiej.
Czajniczków
wyrabianych w Tokoname nie glazuruje się, bowiem woda wchodząc w reakcje
chemiczne ze składnikami zawartymi w glinie nadaje zaparzanej w nich herbacie
delikatnego smaku a same czajniczki w trakcie używania zmieniają swój kolor
(jaśnieją).
Aby poczuć
atmosferę miasteczka należy podążyć przebiegającą przez jego stare centrum
„Ścieżką garncarską” (yakimono sanpomichi).
Jest to oznakowana ścieżka spacerowa, wzdłuż której stoją zachowane stare
budynki, piece, kominy, warsztaty garncarskie, sklepy z lokalną ceramiką i inne
ciekawostki.
Najbardziej
chyba popularnym punktem na „Ścieżce garncarskiej” jest
tzw. dokanzaka (土管坂) czyli „stok
glinianych rur”. Ściany wyłożone są tu rurami ceramicznymi i butelkami na
shochu a sama droga jest zbudowana z obręczy glinianych zapobiegających poślizgnięciu
się.
Przy
tej uliczce położony jest dom rodziny Takita – znanych kupców zajmujących się
wysyłaniem i sprzedażą wyrobów z Tokoname. Obecnie jest to muzeum obrazujące
życie bogatych kupców z późnego okresu ery Edo (1603-1867).
Jednym
z tradycyjnych pieców do wypału ceramiki w Japonii był piec typu noborigama (登り窯) –
piec budowany na stoku, gdzie każda następna komora jest położona wyżej od
poprzedniej. Ten zachowany w Tokoname został zbudowany w 1887 roku i był w użyciu
do roku 1973. Opalany był najpierw drewnem, później węglem a z tylu pieca możemy
zobaczyć jego 10 kominów.
Innym
produktem, z którego słynie Tokoname jest kot maneki-neko. Jest to figura siedzącego kota z podniesioną jedną
łapką, w geście przywoływania. Maneki-neko
zaprasza w ten sposób do domów i biur szczęście, pieniądze, przyjaciół lub
klientów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz